Sanırız ki çoğu Nicholas Sparks'ın romanlarına dayanan “The Notebook” un başarısını takip eden gerçekten korkunç film dalgasından sinematik PTSD'ye sahip olabilirim. Film yapımcılığı tarihinde zor bir noktaydılar ve ben de Vicky Wight’ın "The Lost Husband" a gittim ve aynı fazla pişmiş işkembe bekledim. Tek başına başlık bile beni dişlerimi gıcırdattı (ve filmi gerçekten yanlış tanıttı).

Şaşırtıcı bir şekilde, "The Lost Husband" sağlam bir yetişkin draması, bazen çok yumuşak ama karakterleriyle daha çok hassas olan bir film. Yeni bir çığır açmak için tasarlanmış bir film değil, ancak Wight karakter konusunda beceriye sahip, diğer birçok yazar / yönetmenin saf klişeye dönüştüğü anlarda nüans buluyor. Filmi Katherine Center'ın romanına dayanan anlatısına geri dönmek zorunda kaldığında, özellikle kısır bir anaerkil arketipinde bazen duraksıyor, ama burada beklediğimden daha fazla hoşlanma var.fxorijinal.com iyi seyirler diler..